ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ଇତିହାସ ଏବଂ ଆବିଷ୍କାର

ଡାକ୍ତରୀ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ନିରନ୍ତର ଉନ୍ନତି ପାଇଛି ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ରୋଗୀଙ୍କ ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ଏବଂ ଚିକିତ୍ସାରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରୁଛି। ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ପ୍ରଯୁକ୍ତିର ବିକାଶ 225 ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ପୁରୁଣା ଏକ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଇତିହାସରେ ମୂଳ। ଏହି ଯାତ୍ରାରେ ମଣିଷ ଏବଂ ପଶୁ ଉଭୟଙ୍କ ସମେତ ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଅବଦାନ ସାମିଲ ଅଛି।

ଆସନ୍ତୁ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡର ଇତିହାସ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବା ଏବଂ ବୁଝିବା ଯେ କିପରି ଶବ୍ଦ ତରଙ୍ଗ ବିଶ୍ୱ ସ୍ତରରେ କ୍ଲିନିକ୍ ଏବଂ ହସ୍ପିଟାଲଗୁଡ଼ିକରେ ଏକ ଜରୁରୀ ରୋଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ଉପକରଣ ପାଲଟିଛି।

ଇକୋଲୋକେସନ୍ ଏବଂ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଆରମ୍ଭ

ଏକ ସାଧାରଣ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି, ପ୍ରଥମେ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ କିଏ ଉଦ୍ଭାବନ କରିଥିଲେ? ଇଟାଲୀୟ ଜୀବବିଜ୍ଞାନୀ ଲାଜାରୋ ସ୍ପାଲାନ୍ଜାନିଙ୍କୁ ପ୍ରାୟତଃ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ପରୀକ୍ଷାର ପ୍ରବର୍ତ୍ତକ ଭାବରେ ଶ୍ରେୟ ଦିଆଯାଏ।

ଲାଜାରୋ ସ୍ପାଲାନ୍ଜାନି (୧୭୨୯-୧୭୯୯) ଜଣେ ଶରୀରବିଜ୍ଞାନୀ, ପ୍ରଫେସର ଏବଂ ପାଦ୍ରୀ ଥିଲେ ଯାହାଙ୍କ ଅନେକ ପରୀକ୍ଷଣ ମଣିଷ ଏବଂ ପ୍ରାଣୀ ଉଭୟଙ୍କ ଜୀବବିଜ୍ଞାନର ଅଧ୍ୟୟନକୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଥିଲା।

୧୭୯୪ ମସିହାରେ, ସ୍ପାଲାନ୍ଜାନି ବାଦୁଡ଼ିମାନଙ୍କ ଉପରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଆବିଷ୍କାର କରିଥିଲେ ଯେ ସେମାନେ ଦୃଷ୍ଟି ବଦଳରେ ଶବ୍ଦ ବ୍ୟବହାର କରି ଗତି କରନ୍ତି, ଏକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଯାହା ବର୍ତ୍ତମାନ ଇକୋଲୋକେସନ୍ ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା। ଇକୋଲୋକେସନ୍ ହେଉଛି ଶବ୍ଦ ତରଙ୍ଗକୁ ପ୍ରତିଫଳିତ କରି ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକୁ ଚିହ୍ନଟ କରିବା, ଏହା ଏକ ନୀତି ଯାହା ଆଧୁନିକ ଚିକିତ୍ସା ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟାକୁ ଆଧାର କରେ।

ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଅଲ୍ଟ୍ରାସାଉଣ୍ଡ ପରୀକ୍ଷଣ

ଜେରାଲ୍ଡ ନ୍ୟୁୱେଲରଙ୍କ ପୁସ୍ତକ *ବ୍ୟାଟ୍ ବାୟୋଲୋଜି* ରେ, ସେ ସ୍ପାଲାନ୍ଜାନିଙ୍କ ପେଚାଙ୍କ ଉପରେ ପରୀକ୍ଷଣ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ଆଲୋକ ଉତ୍ସ ବିନା ଅନ୍ଧାରରେ ଉଡି ପାରିବେ ନାହିଁ। ତଥାପି, ଯେତେବେଳେ ସମାନ ପରୀକ୍ଷଣ ବାଦୁଡ଼ି ସହିତ କରାଯାଇଥିଲା, ସେମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନ୍ଧାରରେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିବନ୍ଧକଗୁଡ଼ିକୁ ଏଡାଇ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସର ସହିତ ଘର ଚାରିପାଖରେ ଉଡିଥିଲେ।

ସ୍ପାଲାଞ୍ଜାନି ଏପରି ପରୀକ୍ଷା ମଧ୍ୟ କରିଥିଲେ ଯେଉଁଠାରେ ସେ "ଲାଲ-ଗରମ ଛୁଞ୍ଚି" ବ୍ୟବହାର କରି ବାଦୁଡ଼ିମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧ କରିଦେଇଥିଲେ, ତଥାପି ସେମାନେ ବାଧାଗୁଡ଼ିକୁ ଏଡାଇ ଚାଲିଥିଲେ। ସେ ଏହା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଥିଲେ କାରଣ ତାରଗୁଡ଼ିକର ଶେଷ ଭାଗରେ ଘଣ୍ଟି ଲାଗିଥିଲା। ସେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେ ବାଦୁଡ଼ିର କାନକୁ ବନ୍ଦ ପିତ୍ତଳ ଟ୍ୟୁବ୍ ସହିତ ବନ୍ଦ କରିଥିଲେ, ସେମାନେ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ନୌଚାଳନା କରିବାର କ୍ଷମତା ହରାଇଥିଲେ, ଯାହା ତାଙ୍କୁ ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ନେଇଥିଲା ଯେ ବାଦୁଡ଼ିମାନେ ନୌଚାଳନା ପାଇଁ ଶବ୍ଦ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରନ୍ତି।

ଯଦିଓ ସ୍ପାଲାଞ୍ଜାନି ଜାଣି ନଥିଲେ ଯେ ବାଦୁଡ଼ିମାନେ ଯେଉଁ ଶବ୍ଦ କରନ୍ତି ତାହା ଦିଗନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଇଁ ଏବଂ ମଣିଷର ଶ୍ରବଣ ଶକ୍ତି ବାହାରେ, ସେ ସଠିକ୍ ଭାବରେ ଅନୁମାନ କରିଥିଲେ ଯେ ବାଦୁଡ଼ିମାନେ ସେମାନଙ୍କ କାନ ବ୍ୟବହାର କରି ସେମାନଙ୍କ ଚାରିପାଖକୁ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି।